***

***

Niziny porosłe trawą

To tu stoczyłam swój ostatni pojedynek

Wspinam się na górę

By zrzucić kamień z serca

Oblanego słodkim zapachem cytrusów

Które sadziliśmy w Naszym ogrodzie

Nie przetrwały zimy

I kruki rozdziobały ich nadzieje

Teraz już nic nie ma znaczenia

Kryjemy dłonie w drzewach

A one

Żywicą otulają nasze myśli

Będziemy trwać wiecznie

Jak słowa niesione wiatrem